In 1900 werd een aparte Vereniging tot Christelijke Verzorging van Zenuwlijders in Nederland opgericht. In 1902 maken Dr. Hermanides (de latere Geneesheer-Directeur) en de architect Wentink, een rondreis langs Zwitserse en Duitse instellingen. Het sanatorium werd ingericht met gebouwen en paviljoens die waren gebaseerd op de stijlen die men tijdens die reis aantrof. Maar weinig gebouwen zijn daarvan overgebleven. Schermer is daar één van.
Het gebouw is uitgebreid met extra kantoorruimten. Een deel van lamellen is beweegbaar en dienen als zonwering. In geopende stand ontstaat ruimer uitzicht en vormen de lamellen een luifel tegen de zon.