The public sector is a steadily growing factor in modern society and the economy.
In the course of this growth it has acquired positions in urban planning. Hospitals, psychiatric institutions, rehabilitation centres and schools, built at the edge of towns for reasons of land availability and land prices, have subsequently seen those towns grow around them. These areas have thus come to occupy more central locations, with a considerable increase in the value of those areas as a result.
The existing buildings and structures are often difficult to adapt for new contemporary use without substantial investment. From a cost perspective, it is generally more efficient to demolish the existing construction and to start again from scratch. However, precisely the architectural and urban design qualities of the existing premises are attractive to market parties. Today, this awareness in conjunction with the value increase often prompts the sale of some of the premises for private development, with the proceeds then applied to finance the renewal of the rest. This compels a denser use of the remaining space and restricts any further growth, or the eventual relocation of the facilities to new areas at the town periphery.
As a result of the recent financial crises, there is a growing awareness that the economy requires more regulation, should be geared more to sustainability, and should focus less on short-term interests. The public sector is thus emerging as a stable driving force of local economy, not least of all due to its stimulating effect on small-scale associated enterprise.
In het kader van de herontwikkeling van de locatie Zandbergerlaan te Amersfoort is een planstudie verricht. De planvorming bestaat uit het vervangen van het bestaande gebouw door een tweetal gebouwen voor intramuraal en extramuraal gebruik. De gebouwen zijn zodanig gesitueerd dat de resterende openbare ruimte efficiënt kan worden ingericht als buitenruimte voor ontspanning maar in de toekomst mogelijkheid biedt voor het creëren van extra parkeerplaatsen. Hiermee kunnen de zorgwoningen, bij eventuele toekomstige ontwikkelingen eenvoudig worden omgebouwd tot reguliere woningen.
Zorggroep Zaanstad zoekt een tijdelijke uitbreiding voor onbepaalde tijd. De uitbreiding is zodanig ontwikkeld dat na die onbepaalde tijd twee woningen kunnen worden toegevoegd aan het woonareaal.
Het bestaande gebouw is gesitueerd aan de bosrand van het Oranje Nassau’s Oord in Wageningen. In het voorjaar van 2024 is het gebouw na lange en intensieve procedures bestemd. In de komende periode zal het gebouw gefaseerd worden getransformeerd naar een duurzaam energie neutrale afdeling voor mensen met een ernstige vorm van dementie.
De nieuwe eigenaar wenst de bestaande woning te voorzien van een extra woonruimte, een garage en een afscherming naar de doorgaande Bunschoterstraat.
De bestaande woning wordt uitgebreid met een kleinere variant. Door de toevoeging van een doorgaande afscherming naar de weg ontstaat een dynamiek van een ongelijktijdige sprong.
Beeld; Ronald Auée Architectuurfotografie
De Lemmerië voorziet in een woonfunctie voor mensen met een zorg- en hulpvraag. Op straatniveau wordt dagbesteding aangeboden. Het gebouw verwijst naar de pakhuizen die ooit in dit gebied stonden. Pakhuizen vertellen altijd ook een verhaal. Het kleurgebruik verwijst naar de oude naam van het gebied. De naam is ontleend aan op deze plek eerst bekende gebruik.
Beeld; Ronald Auée Architectuurfotografie
Het complex bestaat uit kleine stadse appartementen op loopafstand van de binnenstad van Utrecht. Op straatniveau bevinden zich dubbelhoge appartementen met MyLoftBox inbouw die het mogelijk maakt ruimte meervoudig en efficiënter te benutten.
Beeld; Teo Krijgsman Fotografie
Op de hoek van de Bachweg en de Elgarstraat staat dit woonhuis. Het grondplan loopt evenwijdig aan de Elgarstaat. Het dakvlak loopt evenwijdig aan de Elgarstraat. Hierdoor ontstaat een verdraaide massa. De gevel bestaat daardoor uit hyperschalen. De kern van het gebouw vormt de gedachte, het skelet bestaat uit houtskeletbouw, afgewerkt met een waterdichte huid. De afwerking bestaat uit een voile van ribbenstrek koper.
Beeld; Vincent Basler Fotografie
In een voormalig kantoorgebouw met op straatniveau een parkeergarage aan het uiteinde van de Zoetelaar zijn woningen gerealiseerd voor de alcohol- en drugsopvang. Het casco is gehandhaafd maar voorzien van een nieuwe huid. Om Almere meer kleur te geven bestaat deze gevel uit meerdere gekleurde vlakken.
Het gebouw dateert uit 1976 en was het eerste utilitaire gebouw. Het huisveste de Rijksdienst voorde inpoldering. De naam van het gebouw “de Hulk” verwijst naar het schilderij “the old Hulk” van William Turner. Een Hulk was een massief oorlogsschip voor het verslepen van oorlogstuig. Het gebouw kreeg die naam door de gelijkenis daarmee.
Het casco is gehandhaafd, de hoeken zijn afgeschuind om zachter aan te sluiten in de stad. Aan de zuidzijde zijn balkons op “vlucht” toegevoegd. De gemêleerde pannenafwerking verwijst naar de Amsterdamse School. De herkomst van veel bewoners van het eerste uur van Almere haven.
